Ψηλά κλίματα, ψηλά αμπελοτεμάχια, ψηλά αμπέλια, τα ψηλότερα του κόσμου και διάφορα παρόμοια αναφέρουν οι οινοποιοί στην Ευρώπη και όλο τον κόσμο.  Εμείς δεν θα μπορούσαμε να αποτελέσουμε εξαίρεση.

Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει τόσο δελεαστικό το υψόμετρο και όλοι οι οινοποιοί πασχίζουν να αποδείξουν ότι διαθέτουν ένα αμπελώνα σε μεγάλο υψόμετρο.

Το μεγάλο υψόμετρο από μόνο του δεν σημαίνει τίποτε. Έχει όμως επικρατήσει η άποψη, που σε μεγάλο βαθμό ισχύει, ότι σε μεγάλο υψόμετρο δεν μπορείς να διατηρείς μεγάλες εκτάσεις άρα παράγεις κάτι σε μικρή ποσότητα, κάτι μοναδικό. Χρειάζεται πολλής κόπος, γιατί τα αμπέλια είναι πετρώδη, άγονα κατά κύριο λόγο,  με μεγάλες κλίσεις τουλάχιστον στην Κύπρο.  Επίσης έχουν γενικά μικρότερα καλοκαίρια και μεγαλύτερους χειμώνες με όχι τόσο ψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι και σχετικά χαμηλές το χειμώνα με το χιονισμένο τοπίο να μην  είναι σπάνιο .  Δίνουν λοιπόν μικρότερες παραγωγές , με πυκνή γεύση και άρωμα,   αργές ωριμάνσεις και ειδικά για την Κύπρο ακόμα και οι ξένες ποικιλίες ωριμάζουν το φθινόπωρο και όχι κατακαλόκαιρα.

Όλα αυτά είναι σημαντικά για την ποιότητα. Δεν είναι όμως εγγύηση ότι μόνο το υψόμετρο μπορεί να σε σώσει από μια κακή οινοποίηση ή μια κακή επιλογή ποικιλίας, όπως κάποιες ξενικές που όσο ψηλά και να πας δεν θα σε συγχωρέσουν, όπως το Riesling για παράδειγμα που θέλει πραγματικά κρύους χειμώνες και υγρά καλοκαίρια και άλλες ποικιλίες των κρύων περιοχών της Ευρώπης.

Η Πάφος για παράδειγμα διατηρεί γενικά πολύ καλές θερμοκρασίες σε σύγκριση με άλλες περιοχές  της Κύπρου με τα ίδια υψόμετρα. Η εγγύτητα δε σε ποτάμι ή δάσος μπορούν εύκολα να αντικαταστήσουν τα καλά του υψομέτρου τουλάχιστον όσο αφορά τις θερμοκρασίες.

Αν όμως διαθέτει ένας οινοποιός αμπέλι σε ψηλό υψόμετρο, γνωρίζει τι πρέπει να φυτέψει και πώς να καλλιεργήσει , τότε σίγουρα διαθέτει μια εξαιρετική  πρώτη ύλη για να παράξει ένα ποιοτικό κρασί αξιώσεων πλούσιο γεμάτο με δυνατότητα παλαίωσης . Κάτι που στα Κυπριακά ήταν σχετικά δυσεύρετο πριν κάποια χρόνια.